Eindelijk. Hijgend spoedde ik mij naar het eind. De zes lessen zijn achter de rug. En wat een verademing. Wat een leuke bezigheid! Ik ben thans offcieel gecertificeerd! Mens, wat voel je je dan weer opgelucht. Helaas kreeg ik tijdens de warming up deze morgen even een zetje van moeder natuur. Denk erom, jongeman, je bent niet meer zo jong als jij denkt dat je bent. De schaatsoefening liep door tot in de kleine teen. Ergens een spiertje in de lies verrekt. Enfin, gewoon “rustig” aan meegedaan behalve aan die denderende powerloop de heuvel op. Leek me minder verstandig. En voor de rest ging het prima. De swing lijk ik voor mijn gevoel in iedergeval te pakken te hebben. En nu zorgen dat we “doorgaan”. Het artikel in het blad Te Voet van december 2005 is niet heel erg leuk. Wetenschappeijk zouden de heren wetenschappers nu hebben uitgemaakt dat het niet veel extra oplevert dat Nordic Walking voor je gewrichten! Maar ja, da’s geen erg uitgebreid onderzoek begreep ik. Mensen: laat je niks wijsmaken. Gewoon: doen. Beter lopen dan lezen. ’t Zou een overpeinzing waard zijn.
Irma Vermeij
Hoi Pieter,
leuk je enthousiaste verhalen te lezen over het Nordic Walking. Je was een gezellige en enthousiaste cursist. We komen elkaar vast nog wel eens tegen met een georganiseerde wandeling.
Bedankt voor de leuke foto’s die je gemaakt hebt. Ik heb ze in mijn computer een eigen mapje gegeven. Leuk, tot kijk en succes met je weblog.
Groetjes Irma.