Gisteren waren er weer eens verkiezingen. Ver weg al weer. Niet om veel over te zingen, overigens. Dat weet meneer van Aartsen ook al. Gisteren was zijn show nog goed te zien hoe hij, als door een adder gebeten, van zich af beet. Ver van ons bed(show), zal Balkende wellicht hebben gedacht. Maar zo zie je maar: ’t zaakje komt onder politieke druk te staan zonder dat je zoiets verwacht. Want zo slecht deed die VVD het niet eens. Dacht ik. Dachten velen. Geen ver van je bedshow. En zingen op de eigen wijs van de VVD? Wat moet een mens ermee? Kijk, mijn cluppie heeft weer gewonnen! En dat is GOED. Voor land en volk. Zo is dat. De persoonlijke en wat erg op de man gespeelde vorm van politiekentertainment geeft in ieder geval wel duidelijkheid. ’t Orakel van Diever houdt nu misschien ook eens even zijn kakel. Want al heb ik helemaal niks en nog eens niks met die tot minister verheven veilingmeester: zoals die effekes te grazen werd genomen op de tv? Dat is terecht toch ook wel afgestraft. Zo hoort het. ’t Volk heeft dat in ieder geval begrepen. En nu maar hopen (al is het anderzijds ook best wel eens wat lollig hoor) dat “bulder hansje” nu maar eens gaat stoppen met zijn “one lyners”. ’t Past gewoonweg niet. Mijn club doet daar, gelukkig en houden zo, niet aan mee.
Helaas zullen we door de pers wel weer worden bestookt met: nog 14 maanden, nog 13 maande en 10 dagen, nog 12 maanden en 5 dagen. (Zo wordt onze zendtijd wel misbruikt) Opgeklopte hyperigheid. Schreeuwlelijkerds van groene en vage zesenzestigers zullen wel weer veel in beeld worden gebracht door die gekleurde schreeuwertjes uit het Hilversumse.
En de commercielen brullen en brallen en laten de dames en heren politici nimmer eens fatsoenlijk uitspreken. Alleen maar een beetje schimpscheuten op onze ministerpresident, oh wat zijn we met zijn allen grappig. Ook al heeft die man mijn kleur niet, dom is ie niet, en gelukkig heel wat minder achterlijk dan barentjes en dorpsvlegels. Mulders zijn bij mij al helemaal niet meer in trek. Die schreeuwen alleen maar. Ik gedenk aan het goede verhaal dat ik las in CV Koers: de schildpad, de ijsbeer en de krokodil. Drie figuren die in ieder geval op de krokodil van toepassing zijn. Ze hebben met zijn drieen een “grote bekprogramma”. Ook commercieel dus gelukkig lekker weg te zappen.
Zo zingt na de verkiezingen een ieder zijn eigen lied. Zelfs de Don! Wat een humor! Eigenlijk zou hij bijna in de serie Idols mee moeten doen. Een politieke “lefgozer” eerste klas. Der Don ist so dum nog nicht. Met deze Piet Hein zou het bijna fijn zijn in Den Haag.

Een echte veiligmeester zou van Die Don nog een bestseller kunnen maken. Maar? De politieke wil ontbrak.