Maand: maart 2010 Pagina 1 van 2

Hom of K(r)uijt?

Op 30 maart 2010

Belijdenis doen.

Eerst was er het kopje “kerkelijke tucht”. Bij nader inzien is de andere beter. En actueler. Vandaag de dag wordt immers in de kerk veelvuldig Petrus weer van stal gehaald. “Ik ken die man niet”. En dan wordt de koppeling met het doen van openbare belijdenis ineens weer heel actueel.

Sommige zaken worden voor de eeuwigheid vastgelegd. En in mijn werk proberen we ook de zaken te bewaren en toegankelijk te maken voor de eeuwigheid.

Voorwaar geen kleine opdracht. En in het licht van het vorenstaande maak ik dan ook het volgende toegankelijk, omdat het bewaard is gebleven voor de eeuwigheid bij het RHC Rijnstreek en Lopikerwaard.

Een zaak van belijdenis doen die zich afspeelt in het jaar 1882 waarbij de kerkelijke “tucht” als het ware op de achtergrond een hoofdrol speelt.

Lees meer

Het – hut

Door Sjaak de Stiefelaar

Op 21 maart 2010

In het vrije woord

Jawel. Weer eens wat anders. Anders zou het saai worden. Worden tegenwoordig nog al eens woorden misbruikt, vandaag ben ik met stomheid geslagen en kom woorden tekort. Het en hut.

Wij kijken en luisteren vooral vaak naar de Belgische zenders. Onvoorstelbaar en onvoorspelbaar worden woorden en zinswendingen gebruikt die wij slechts met schaterlach in ons opnemen. Woorden die wij allang in het Engels hebben verminkt worden door onze Belgische buren op een fantastische manier de ether in gekieperd. Maar daar gaat h’t nu niet om. Het gaat om “hut”. Onze Belgen hebben veel moeite met het “ ha” en dan de eerste letter. Maar vanavond was er een leuke dame die het woordje “het” uitspreekt als “hut”.

“Het” wordt op deze wijze “hut”. En vrouwlief zegt heel simpel: je vader gebruikte “hut” ook voor “het”. Ik ben slechts met stomheid geslagen. Ik weet “ut” niet meer. Ik kan me er niets van herinneren? Wie wel?

Ziekte in de botten of de genen?

Door Sjaak de Stiefelaar

Op 17 maart 2010

In het vrije woord, verhalen uit de oudheid

Ik en mijn broertjes. Of, en dat klinkt netter, mijn broertjes en ik. Het komt natuurlijk op hetzelfde neer. Wij. Wij hebben een bepaalde ziekte in de “botten”. Wij wilden naar zee. Maar pa vond eentje meer dan genoeg. En nu kun je zeggen: genoeg daarover, maar dan heb ik ook nog wel een duit in het zakje te doen.

Genoegdoening. Wil ik eigenlijk nog steeds al bereik ik zo langzaam maar zeker de leeftijd van wijze mensen. Ik ben mens. En wijs. Op zijn minst eigenwijs. En dus wilde ik toch eigenlijk wel eens weten waar komt die voorliefde voor “zee” vandaan.

Verzekerd van deze ongebreidelde nieuwsgierigheid, soms een lastige eigenschap, ben ik toch maar eens gaan spitten in het voorgeslacht. Ergens diep in het verleden zijn er een paar van vaders stam die wellicht ergens gelieerd kunnen worden aan de afzakkertjes van de tak Pieter. Op internet is een site vindbaar over Lemsterschippers. En ergens in al die achterliggende verhalen komt ook wel een Hoeksma voor. Voorkomende persoonlijkheid was ie zeker niet, want hoewel ik diverse stapeltjes papier tot mijn beschikking heb met schippergelieerde activiteiten, feitelijk moet ik concluderen: die Pieterszonen hebben het niet “echt”.

Lees meer

Domino spelen in de politieke speeltuin Den Haag.

Door Sjaak de Stiefelaar

Op 12 maart 2010

In het vrije woord

Domino spelen….is:

Kant: aan de kant…

Eurlings: wegwezen, voordat hij in de file blijft staan en de rekening zou krijgen gepresenteerd….

Bos: liever het recht van het aanrecht, voordat hij door de kiezer het bos zou worden ingestuurd…

Wat een bak ellende, in de politiek. Wie volgt?

Wat een job, daar in de democratie van Nederland. Wellicht dat Job Cohen nog eens wekelijks gaat theedrinken….als hij de premier gaat worden tenminste. Een ding is duidelijk. We zijn bijna trots op Nederland. Die blijft in de peiling voorlopig…..

Ach, wat mij betreft er mogen er nog meer weg…..

Bananenrepubliek Nederland biedt heel wat kansen voor het domino spel.