Harmelen

Het rampjaar 1672 stond vanavond in het middelpunt van de belangstelling. Belangstellenden waren er ook. En op eenvoudig en deskundige wijze gaf een collega van mij het beste weer van wat zich in dit roerig jaar had afgespeeld. Wij hebben het nu over een crises. Dat was pas een ramp. Niet alleen voor Harmelen trouwens, maar ook voor omliggende steden en dorpen.Boeken zijn er over geschreven. Bij ons kun je die eens lekker lezen. De gruwelijke methode van de Fransen. Kom maar eens lezen in de studiezaal van het rhc Rijnstreek en Lopikerwaard. In Harmelen hielden we er grof van de vierhonderd inwoners zo’n driehonderd over. De gebroeders de Wit kwamen aan hun eind. En hoe. Met plaatmateriaal en al. De voorganger heeft het netjes gebracht. Weinig gelardeerd met gruwelijkheden. Dat zou meer mijn stiel geweest zijn denk ik. Maar vanavond was het even een waardevolle avond over een waardeloos jaar voor onze voorgangers. De waterlinie, de Fransen, de uitvoerige stappen van vaderlandsliefde. Het is mij duidelijk. Wij? Redden eerst ons vege lijf en goederen. En als we dan de moderne (oude) maffiamethode’s moeten toepassen, geld betalen om lijf en goederen veilig te stellen, welnu dan betalen we. En wie het meest heeft heeft de meeste kansen. Dus? De rijken zorgden toen, zoals ook nu, goed voor zichzelf. Er is dus geen nieuws onder de zon.