‘’ Hé Harms, zag jij gisteren dat hoerig typetje bij de wereld draait door ook? Houdt ze er een stuk of vier van die ‘knaapjes ‘ op na. Wat vind je daar nu van? “ ‘ Nou, Wapse, daar vind ik niks van. Ik vind nergens wat van. En ja, ik zag het en aan de tv zit een knop weet je. Sterker, ik heb altijd de knoppen onder handbereik.’
Wapse grijnsde. Daar had die die Harms weer op de praatstoel. Maar ja, hoe nu verder? ‘Zeg Harms, ken jij dat soort types dan niet?’ Wapse probeerde het nog maar eens. ‘Ach Wapse, man, dat ligt al zo lang achter me. Toen op een kampeervakantie weet je, probeerde zo’n wijf me te versieren. Dacht even een flinke uit de kluiten getrokken Hollandse man te kunnen uitkleden. Ja letterlijk natuurlijk en ook ontdoen van de centen, begrijp je. Japie, doe maar een bakkie, is veel beter.’
Harms keek peinzend. ’t Jonge, dacht Wapse, dat zal toch niet waar zijn? Harms naar de hoeren?