“Morrege, Harms!”. Een vrolijk kijkende Wapse sliert langs de tapkast en slaat hartelijk op de schouders van Harms. Krimpend van pijn vertrekt Harms zijn gezicht, schuift meteen zijn kruk wat naar de uitgang en kijkt eens huiverend naar Wapse. “Man, wat doe jij me schrikken!”, steunt Harms. ‘Ja man, maar ik heb je een hele tijd gemist”. Ook Schele Japie meende dat een duit in het zakje , ondanks de grote financiële en economische crises mogelijk moest zijn. “Ja, Harms, daor het onze Wapse wel een bietje geliek in en daorom krijgen jullie de eerste van de zaak. Welkom, Harms en Wapse, zegt het maar’

Zowel Harms als Wapse konden hun oren niet geloven. Maar op deze middag tegen het zakken van de zon begon warempel in  Harms humeur de zon weer te schijnen. Zoveel vriendelijkheid en zoveel gulheid, beste mensen eigenlijk. Moest toch maar weer eens de draad oppakken.

‘Nou, Japie, dan lust ik wel een dubbele whisky, jongen, want thuis zit ik zonder. Dat zit zo…” Wapse keek verbaasd. Toe maar Harms een whisky, nou da’s knap straf, maar goed. ‘Wat zeg je daar Harms, whisky? Nou ja, drinken doe je niet alleen, dan Japie, mij ook maar”.

‘Maar Harms, hoe heb ik het nou? Wat bedoel je met “Dat zit zo..?”.

‘Ach jongen, ik moet zo af en toe eens even iets memoreren geloof ik, testen is misschien een beter woord. ’t Zit , wat zeg ik? ’t Zat zo. We waren een paar dagen weg op de camping. Kijk maar eens op mijn website. Memories. Daar staat bijna alles. Mooi weer man, leuk kampvuur, leuke gasten en beestjes. Allergruweldadigst veel beestjes. Op de Veluwe noemen we die beestjes anders dan in de Achterhoek. En ik dacht zo, zit dat nu echt in de drank? Mijn buurman, nou die lustte ze best hoor. Een hele fles whisky kieperden we d’r zowat door bij een geweldig kampvuur. Best werk, weet je, maar ja, die whisky viel bij mij niet meer aan te slepen. Beestjes des te meer.  Branbaders met Friese inborst die weten ze ook te raken. En toen, ja toen, toen zagen we de volgende dag, of diezelfde dag of die zelfde ochtend, we zagen het niet meer zo scherp geloof ik. Beestjes man, beestjes allemaal beestjes….”.

Wapse keek stom verwondert naar de loskomende Harms. Wat heeft die nu toch aan zijn pet hangen? Beestjes, da’s ouwe koek uit de jaren zestig. Dat zongen ze toch: weet je wat ik zie als ik gedronken heb? Wat dan? Allemaal beestjes….allemaal beestjes om mij heen…”

‘Harms, jongen, je leeft niet meer in de zestiger jaren!” ‘Zo, dus jij denkt dat ik…, neen Wapse, ik zag ze bij honderden, misschien wel duizenden. Allemaal beestjes om mij heen.’

Wapse zag wel dat het Harms menens was. ‘Wat voor beestjes dan man, whiskyterriers of zo?’

Harms grijnsde. “Neen, man, kukeluusies” zo noemen  wij dat.  Of te wel ‘Lieve Heersbeestjes’. Proost!

Beestjes

Oh ja, vraag maar aan de voorlichter van IVN uit Huppekee. Die weet er alles van! Pas maar op, als je vraagt gaat ie ook al aan de Twitter.

Japie, schenk maar eens in. Hier binnen zitten ze niet en in het glas binnen ze ook niet. ‘