Beng, als je bij een camping komt met een slagboom. Daar valt heel veel over te vertellen. Zo’n ding dat pas omhoog gaat als je een kaartje uit een andere boom trekt. Dan vliegt de boom omhoog en je moet maken dat je er onderdoor komt voordat de slagboom je daadwerkelijk een slag voor je kanis geeft. Zo’n boom maakt je het leven zuur en maakt dat jouw kampeergevoel met de noorderzon gaan hemelen.
Nee, ik moet niet aankomen bij een camping met een slagboom. Tenminste, zo eentje waar je op een knop moet drukken, soms moet kletsen tegen zo’n ding als ie niet open wil, soms het bloed onder je nagels vandaan haalt, net zoals je portemonnee of je digitale betalingswondertje dat leeg wordt geplukt . En inderdaad, ik heb iets tegen dat soort moderne vormen van gevangenschap. Maar als ik het dus toch voor het kiezen heb wil ik het niet voor mijn kiezen krijgen. Ik kan daar best wel over doorkauwen. Begrijpelijk. Edoch, de ene slagboom is de andere niet. Sommigen bomen hebben een natuurlijke uitstraling. Daar valt ook best over te bomen. Die hebben “wat”. Wat eigenlijk, zo kun je je afvragen. Maar goed, bij een gewone natuurcamping uit het “groene boekje” kom je ze meestal tegen. Mooie houtgewelfde lange palen die je open mag doen, laten rusten op een houten stut, en nadat je verder bent gesjeesd weer kleurig aan een andere boom vastmaakt. Meestal met een lange pin. Kijk, daarover valt met mij wel te praten. Niet pinnig noch vinnig, maar praten en in dit kader “bomen”. Bomen over slagbomen, zoiets.
Dat soort bomen bieden een natuurlijke bescherming tegen ongenode bezoekers. Het zijn beslist geen bonenstaken, maar bomen. Die kun je sluiten. En soms is er zelfs enige kracht voor nodig. Die beschermende functie stelt ook helemaal niks voor, al heb ik op een natuurcamping wel meegemaakt dat de natuurlijke slagboom door een keihard ijzeren slotwerk ’s avonds rond de klok van 22.00 uur werd voorzien. Kon je er mooi niet op of af. En jazeker, ieder ochtend werd dan de ketting met navenant slot weer door de beheerder verwijderd (Het Rhanerveld. ) Ik vermoed dat de beheerder er wel een boom over kan opzetten. Meestal gebeurt het niet, maar ik vermoed dat er lieden geweest zijn die gedacht hebben, mooi snel eraf voordat ik een boom van een rekening krijg te verwerken. En zal de beheerder vermoedelijk wel gedacht hebben dat boontje om zijn loontje kwam en hij als een echte vissersman achter het net zal hebben gevist. En dus: nooit weer. Ketting erom en pas ’s morgens weer een mogelijkheid om het terrein te betreden dan wel te vertrekken.
Bij de terreinen van SBB heb ik dat – gelukkig- niet meegemaakt. Maar daar heb ik dan wel weer meegemaakt dat “omwonenden” menen snel het terrein te kunnen betreden, lekker douchen, papier en oud glas wegwerken , toilet te legen, water te tanken etc. Dat is dan weer de andere kant van het vrije kampeerleven. Desniettegenstaande heeft zoiets wel een functie.
Het lijkt net of dat je beschermt bent. En het zal de stouterik dus echt niet tegenhouden, maar “het gevoel” van veiligheid wordt verhoogd. Het is ook een sfeerschepper. Bij mij dan.
Ik houd op. Bomen over bomen. We kunnen er misschien binnenkort bij het kampvuur over bomen. En als we het zat zijn stoken we er een vuurtje mee.