Maand: juni 2018

Pfft. Een klein beetje Verstappen gevoel. Effe lekker jakkeren met de greenspeed.

Even langs de Catterboekerplas. Inmiddels is de week rond en staat het totaal nu op ruim 130 kilometers. Op mijn Sinner was het allemaal te doen. Zeker als je daar al weer een flink aantal kilometers mee hebt gereden. En toch. Toch spelen bepaalde spiergroepjes hun eigen melodie bij het bestijgen van dit prachtige scheurijzertje.Bochten? Fantastisch om te doen. Maar goed, de spieren he?  Of is het de warmte? Maar gek blijft het. Wennen moet je bijna niet en toch weer wel. Want ergens gebeurt er iets met de beenspieren die je kennelijk toch op een andere manier aanspreekt. Of dit iemand aanspreekt? Ach, de trikers zullen het wellicht herkennen. Maar? ’t Gaat steeds beter, en? ’t Gaat steeds sneller, zeg maar makkelijker. Ook de aanvangssnelheid begint me te bevallen. In het begin voelde ik wat stuuruitslag, maar ook dit lijkt allemaal minder te worden. Ook stukken met losse handen gaat steeds beter, zonder meteen van de weg te zwieren. Inmiddels heb ik ook maar eens off road mijn activiteiten uitgeprobeerd. Ook daarover is deze triker te vre den.

Wonderlijk is het leven van een ligfietser. We fietsen wat af op de reis door ons leven. En dan ook nog eens aangenaam lekker lui liggend lezend op je telefoon. Oei, dat laatste doe ik dus niet. Maar veel bukkers onder de mensenmassa menen dat het digitale wondertje van de 21^e eeuw niet meer uit het verkeer kan worden weggelegd. Ik wilde dat ze allemaal dat stukkie in de berm zouden kieperen. Nou, klagen hoort hier niet meer bij. Het door mij aangeschafte wonderlijke exemplaar dat wij greenspeed GT3 noemen leidt mij op de weg van de groene scheurder. Gaat het hard? Ach, die vraag vliegt gewoon langs je heen. De beleving is er wel. En daar draait het, behalve om je trapas, om. Maar zeker wist ik het niet. Belevingservaring is een ervaring die je beleeft. Beleefd gezegd: je wordt helemaal hoteldebotel van een trike.

Ging het nu hard? Ach, eigenlijk weet ik dat niet. Wist ik het niet. Inmiddels is het scheurijzer voorzien van een digitaal klokje, metertje, calorietellertje en gemiddelden. Kijk, dan moet je alleen kijken wat je getrapt hebt. En niet naar het gemiddeld kijken, want dan voel je je betrapt. Het ging minder hard dan verwacht. Minder snel dan voor je gevoel op het spel stond. Geeft het? Helemaal niks, want de beleving was een ervaring op zich.  Ik werd gewaarschuwd: voor je het weet vlieg je de bocht uit. Die ervaring heb ik (nog) niet opgedaan, maar het is heel eenvoudig voorstelbaar.

Ik las op een site: ” Een bijzonder aspect is de trance-achtige staat die tijdens het fietsen op een trike bereikt kan worden, te herkennen aan de beate glimlach gekend als ‘trike-grin’. En: “Je krijgt een merkwaardige frisheid van geest op na een dag trikerijden.”

Ik moet er echt even van trike-grinne(n) neken.