Nou nou, Harms heeft zijn wapperende haardos mooi laten uitdunnen. Het was Schele Japie niet ontgaan. Wapse rolt met zijn ogen en vraagt:” hoe weet jij dat nu? “ “Wel mijn beste, gisteren zag ik hem fietsen. Nou ja, niet eens op een ligfiets, maar gewoon en in het vrije veld. Ik was er ook om nog eens te genieten van de storm en de winderige stilte. En ja hoor, ook Harms bleek van de partij. Wel wat bleekjes om de snuit en toen ik hem daarop aansprak was hij wat ontdaan. Ontdaan ook van die wapperende haardos rond zijn kin en zo. En joh, Wapse, ’t mannetje uit de Veluwse gronden zag er niet best uit. Enfin, hij bleek bij een barbier op bezoek te zijn geweest. Maar zo verklaarde hij, de vos verliest wel zijn haren, niet zijn streken. Enfin, ik heb in het vervolg van het gesprek maar een beetje voorzichtig met hem geopereerd. De onderwijs begroting van ons mooie land zat hem hoog. Dat merkte ik. En blijkbaar rukken oude wortels aan zijn genen en toch ook aan zijn humeur. Niet aan zijn inzicht trouwens. Hij was knap bij de pinken en nog scherp als een barbiers scheermes zal ik maar zeggen met een variant op die Hilversumse ‘super interviewer’ “Zalk mar segge”. . Ooit had hij, Harms dus, studenten van een pabo, hij wilde de naam niet zeggen welke, maar van een volgens hem degelijke pabo, begeleid. Hij stamelde, “Japie, Japie, wat moet er van terecht komen? Als ik je zeg waarmee ze mij bedankten, Japie, zo sprak hij super bedroefd, echt waar Wapse, echt waar, hij zegt: dan is er echt geen hoop voor kinderen en kindskinderen.” Op zijn telefoon liet hij mij een bedankbriefje zien van die pabo jongelui. Het was van enkele jaren geleden, maar ’t loog er niet om Wapse, ik kan mij zijn ontsteltenis best begrijpen.”
Even leek Wapse van zijn stuk, “heb jij dat briefje dan mogen lezen? Japie keek welwillend naar zijn trouw stamgast Wapse. “Zeker Wapse, sterker, ik kreeg het van hem doorgestuurd. Kijk maar eens.”

“Nou Japie, dat Harms zijn zorgen heeft voor de kwaliteit van ons onderwijzend personeel, en het onderwijs, is heel begrijpelijk.” Japie knikte instemmend op de woorden van slimme Wapse.
“Weet je Japie, er was ooit een gezegde :”er is hoop”, maar als je dit leest dan is alle hoop vervlogen.
We nemen maar een BB’tje man.” Japie keek met zijn schuine oog naar Wapse. “Dat noem ik nu: “ Moed in drinken”. Proost Wapse, op de on(der)wij(s)ze toekomst.”

Nunspeet, 29/11/2024