Yes. Vanmorgen al redelijk vroeg uit de veren. Veren van het bed wel te verstaan. Het zal nog even gaan duren voordat we de tentveren kunnen opschudden. De weersverwachting is op dit punt duidelijk. Te koud om al weer met de tent de wijde wereld in te trekken. Of te oud voor dat soort gein. Kan ook. Wie het weet mag het zeggen. Maar nadat de hond haar uitje had gehad zijn wij opgetogen. Opgetogen gingen wij op weg naar de Ligfietser in de Bilt. Een echte aanrader. Gelukkig zat er een adspirant koper voor een nieuwe fiets zodat ook daar de voortgang gewaarborgd is. Ik zou deze fietsenmaker, hulde Jos, niet willen missen. Mijn vervoersartikel was weer geheel in orde. En ook de rekening viel echt mee, al is elke val met dit soort gebreken er een teveel. Er komt natuurlijk een verval in de bankrekening op die manier. Zelfs autorijden wordt dan goekoper. Niet gezeurd. Mijn Sinner record 16/20 is weer helemaal ok en ik dus ook. Meteen doorgescheurd (helaas met de auto ja ja ik weet het wel) naar Nunspeet. Het voordeel daarvan was en is dat vrouwlief mee kon, de hond mee kon, de fiets meekon en dus kon ik daar even lekker weg trappen. Ruim 35 kilometers gemaakt. Niet al te veel maar deze oude heer moest toch weer even zijn spieren laten wennen. Vervolgens ontstond tijdens de rit een pluviusaardigheid zodat de aardigheid er een klein beetje bij inschoot. Gedachtig aan andere activiteiten heb ik daarna met vrouwlief nog even heerlijk door de Veluwse dreven genordicwalked, schrijf je dat zo eigenlijk?, hond was uit en in alle staten.
Over de ontmoeting die dat met zich meebracht zal ik schrijven onder “het vrije woord”. Weer een ontmoeting.
Mijn fiets glimt mij tegemoet. Inmiddels keurig opgeborgen in mijn schuurtje. De kilometers bij de sinnerpagina zullen weer gevuld kunnen worden.