Hartstochtelijk klopt nu zijn hart
voor rechte voren ,sloot en wilg.
Het veenland zit al in zijn
genen en nergens anders
wil hij henen.
Van Oost er om
naar links, of rechts.
Maar nimmermeer verlaten
door drukke dorpen en lawaaierige straten
is dichtgeslibd het Groene Hart.
Ach, Aorta vol van tegenheden
trein, vliegtuig, auto en lawaai,
geef aan die liefde
maar een draai.
Waar stilte is en
vriend’lijkheid.
De Veluwe
dat MIJ verblijdt.
Teus van Oosterom
Het Groene Hart waar de mens zijn leven richtte naar het landschap,
Tot dat hij het landschap richtte naar zijn hand.
Een land van voor en tegenspoeden, armoede en rijkdom.
Kortom over al die kanten van het bestaan van zijn geboortegrond.
Heeft een onweerstaanbare aantrekkingskracht behouden voor stedeling en buitenmens.Nergens heeft het leven nog zoveel raakvlakken met het verleden als op het platteland.Het groene hart wat ooit ontgonnen is door onze voorouders. Waar wij nu met traktoren van 120 pk. ons werk kunnen verrichten, m aar geen tijd meer hebben om heerlijk in dit landschap tot rust te komen.
Verrassend zijn de vele vormen van samenhang van de goede of kwade oude tijd te proeven in wonen en werken.
Het paard voor de ploeg, de boer met de zeis die het gras maait, de boerin die heerlijke koffie komt brengen naar het land.
Kortom die goede oude tijd
Maar Pieter, vader Cats zijn laatste ge bed was.
Als mijn moede ziel ooit uit zijn woonhuis moeten scheiden.
Soo laat mij tot uwe troon geleiden.
Dit is mijn hoogste wens, dit eist mijn ziel het meest
O god, aan uwe gunst beveel ik mijne geest.
Ook wij moeten eens onze geboorte grond verlaten.
Dat deze woorden van vader Cats, de onze zal mogen zijn.