Grote grijze grauwe donkere wolken
drijven boven mijn hoofd
gevuld met pgb-regeltjes-
schrijden ze voort
in schemernevel
en mijn wolkenzicht
in zicht
ben ik benauwd voor het klauteren
der jaren op mijn
leeftijdsladder.
Ik val eraf
en breek mijn heup.
Sorry, sir, in onze maatschappij
zijn wij met u
niet blij.
Ik zucht
Ontdaan van alle empathie met
d’ouder wordend mens
Doe ik een wens.
Komt u op leeftijd
God zij met U.
De penpunt zweeft
boven een naakt stuk papier.
Hier en daar zwerft een woord
doorboort de grauwe mistige morgen van
zijn grijze hersenen.
Dicht gaan zijn ogen.
Weg vloeit
de inkt in de pen, kruipt op
in de neusgaten van herinnering.
Snotterend van verdriet
glijdt de pen over de rand van het papier.
Het is zoals de vrome man al eerder zei
als een leeuw die lacht en dicht
doe ik dit verhaal maar dicht.
Ik kijk naar de gezichten.
Leo Vroman heeft het juist verwoord.
Het schrijven van gedichten is in feite
“Naaktlopen met je hersenen.”
Wat overblijft is een blote kont gevoel.
Hartstochtelijk klopt nu zijn hart
voor rechte voren ,sloot en wilg.
Het veenland zit al in zijn
genen en nergens anders
wil hij henen.
Van Oost er om
naar links, of rechts.
Maar nimmermeer verlaten
door drukke dorpen en lawaaierige straten
is dichtgeslibd het Groene Hart.
Ach, Aorta vol van tegenheden
trein, vliegtuig, auto en lawaai,
geef aan die liefde
maar een draai.
Waar stilte is en
vriend’lijkheid.
De Veluwe
dat MIJ verblijdt.
Je komt ze dagelijks in de studiezaal tegen. Mensen op zoek naar hun geslacht, nou ja, voorgeslacht. Neen, de meeste zijn niet van de slager, maar van familie van de onderzoekers. Genealogen zogenoemd. Pracht volk. Vaak bezig met hen die hen zijn voorgegaan. In de zekerheid dat ook zij eenmaal in de boeken zullen worden opgenomen. Tja, denk daar ook maar eens even over na.
Enfin, zelf hobbel ik natuurlijk ook door diverse geslachtsregisters. En registers van verslagenen. En van begrafenissen, al dan niet Pro Deo. Ook één om over na te denken. Ergens in de linken naar mijn voorgeslacht kwam ik ene Simon Luimstra tegen. En ergens is daar de link met het onderwijs. Vermoedelijk een onderwijsgevende. Dat komt nu eenmaal ook in mijn voorgeslacht voor. Niet in mijn nageslacht. Soms blijken de zaken gewoon uit de grafschriften. En er is ten aanzien van betrokkene o.a. beschreven:
D’ONTWIKKELING DER JEUGD, WIE
DAAR ZIJN KRAACHT AAN WIJDT;
WIJDT AAN EEN EDEL WERK ZIJN VLIJT.
DE GEEST, DIE HIER ZIJN NUT EENS
STICHTE,
LEEFT VOORT BIJ ´T NAGESLACHT
DAT HIJ VERLICHTE;
Nou, dat noem ik nu een verdichte geest. Waar geslachtsonderzoek al niet toe leidt.
Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema door Anders Norén