Mijn hemel. Wat een onderwerp. Hoe het zo kwam weet ik niet. Maar ineens lag die vraag voor mijn voeten: “waarom eigenlijk?” Waarom willen we een nieuwe hemel?
Amechtig keek ik op vanuit de krant. Natuurlijk. De krant bracht wel een beeld van de hel op aarde. Of van wat wij er van gemaakt hebben. Geen vrolijk nieuws. Mensen die hun macht gebruiken. En dus dan ook meestal tot eigen gewin. Zo gaat dat. Namen hoef ik niet te noemen.
De aardkloot wordt uitgemolken. Met alle gevolgen van dien. Dit hoef ik bijvoorbeeld echt niet te vertellen aan onze Groningse broeders en zusters.
Illegaliteit dreigt te worden aangemerkt als misdaad. Er is gelukkig nog iemand die geen slok op heeft en borrelpraat verkondigt, maar of zijn woorden, laat staan zijn “intentie” wordt begrepen? Gelukkig toch nog iemand die “goed bij de tijd is”. Van zo’n opvatting zou je de kwaliteit kunnen opslobberen, alsof het een fijn drankje is.
De mens zou zich steeds meer moeten schamen. Met zijn allen maken we er eigenlijk een zooitje van. Dus de wens en de “bede” voor een nieuwe aarde waarop gerechtigheid woont? Is zo gek nog niet. Maar dat is het halve verhaal.
’t Werd me fijntjes onder de neus gewreven. Ondanks mijn snor zat dat wel snor. Maar ik werd wel een beetje wit om de neus.
Want de bede is toch: “Een nieuwe hemel en een nieuwe aarde waarop gerechtigheid woont!”. Kijk, tekstverwijzingen kunt u op verzoek wel toegezonden krijgen. Een beetje studie kan geen kwaad.
Maar waarom eigenlijk een nieuwe hemel? Wat mankeert er aan de eerste????? En Paulus had toch zelfs al kennis van “een derde hemel?”
En ja, het liedje is: stil maar wacht maar ALLES wordt nieuw, de hemel en de aarde…..
Maar waarom moet die hemel nu ook vernieuwd worden?
Hemeltje lief, dat is een hersenkraker.
