Gedachten bij het nordic walking
Miljoenen jaren duurde het volgens Freek Vonk. Slangetjes met steeds kleiner wordende pootjes. De evolutie over enkele miljoenen jaren zorgde voor een snelle sluiper. Genaamd slang.
Deze gedachten knalden door mijn nog niet geëvolueerde brein. Maar ik heb natuurlijk nog wat jaartjes te gaan. Of denk ik verkeerd? Moet ik omdenken? Denk erom, dat kan vreemde verhaaltjes brengen. De brenger van het nieuwtje over de slangen met steeds kleiner worden de pootjes is heilig overtuigd van de voornoemde ontwikkeling. Ondertussen stiefel ik door. Rechtopstaand mens. En ik geloof niet dat ik van de aapjes afkomstig ben, al zal menigeen nu wel spontaan de evolutietheorie onderschrijven.
Dat begrijp ik en het scheelt me helemaal niks. Mijn linker voor mijn rechter, mijn handen samenknijpend en dan? Die verhipte stokken. Moet ie nu met links gelijk naar voren? Ja, de rechter en die knijp je, de linker laat je juist weer los en dan… Zo strompel ik door. Nordic walking. Maar ’t moet gezegd: het gaat steeds beter. En misschien krijg ik die verhipte blessure aan de achillespees ook wel onder de knie. Daar zit ie al maar nu moet je omdenken.
Ik keek nog even terug. Op de achtergrond van het decor zie ik ze afgebeeld staan. Van kruipend soort naar soortgenoot. Homo sapiens. Rechtop lopend, met twee “poten”. Hum, ik kijk naar mijzelf zonder selfie te maken. Met twee stokken loop ik dus eigenlijk “op vier poten”. En het gaat makkelijker dan ik verwacht had. Je moet er niet bij nadenken, dan gaat het mis. En kijk ook maar niet naar de achtergrond bij Freek Vonk, want dan spatten de apen weer in beeld. Nou deze “aap” loopt op twee “poten” en wordt ondersteund met twee pools. Je zou kunnen denken dat het vier “poten” zijn en dat ik dan terug ben bij af. ’t Heeft in ieder geval geen miljoenen jaren geduurd. Mijn inzicht en ontwikkeling is gewoon. Het is niet gewoon bedoel ik, het is spectaculair. Een sappige homo sapiens, zoiets of wat anders. Ik.
Een ding is zeker. Het is wel vlotter en makkelijker dan gewoon kuieren. Het lijkt op schuieren.
Het overgrootte deel van de stoksjouwers in de duinen achter Soest.