Het was voor even. Camplet GTE. In ons bezit. In ons bezit geweest. Heerlijk mee gekampeerd. Had best nog even een paar seizoenen mee gekund. Maar we willen iets anders. Iets luxere keuken, zo mogelijk met een koelbox erin. En dan dat slapen hé? Hoe kom je erin, hoe kom je eruit? Daar zullen we nog wel een paar nachtjes over slapen. Maar wij zijn verkocht. Een vouwwagen zal er zeker weer moeten komen.
We hebben er aan geroken. En we willen zeker weer zo’n super klapper.
Wij zijn geplooid. De plooiwagen is weer verkocht. Wat hebben we er een plezier aan beleefd. Beleefd hebben we weer afscheid genomen, maar dan sta je voor de keus: wat dan?
We hebben nu, oneerbiedig gezged, een koekblikje gekocht. Geinig voor weinig. Of weinig maar geinig.Inmiddels hebben we er onze eerste nachten in gebivakkeerd. ’t Kan verkeren. En nu weten we wel dat dit ook erg leuk is. Is de leut er af dan wordt het uiteraard weer wat anders, maar voorlopig proberen we deze weer even te optimaliseren tot jaloersmakend toe. Want de droom is nog geen werkelijkheid. We blijven uiteindelijk gewoon pelgrimerende zwervers over de aardkloot.
Hier zwerven we in Oostwoud. Camping Veerhof. Een geweldig plekje!
Toch zo een paar fototje’s van hoe het was. 
Omdat trekken in het bloed zit zijn we na een paar dagen weer verder gegaan. Richting de tulpenweide. En dat blijkt wel uit dit plaatje. We hebben er al vaker gestaan, maar nooit met de tulpen in bloei!
Ook nog even heerlijk wezen foto’s maken van mooie vogels zoal de tapuit:
De territorium beluste bergeenden.
De mooie brandganzen.
Straf windje en veel regen deed ons besluiten niet langer besluiteloos toe te zien en huiswaards te keren. En als het een beetje mee zit, ga ik er ook nog weer even op uit. In mijn uppie in dit ukkie. En ’s nachts lekker geplooid in de superzwerver (een mooie naam hebben we nog niet bedacht). Zoiets.
Nu de Eriba een andere bestemming heeft gekregen was het over met de rust. Er zou en moest natuurlijk wat nieuws komen. Zelf wilde ik eigenlijk het liefst dan maar een vouwwagen. Kon er zelfs redelijk goedkoop aankomen. Maar ega lief wil met name juist voor het voor en najaar een dicht onderkomen. Liefst mobiel, want huisjes trekt al helemaal niet. Een avondje, een weekje, een weekendje polderen. En voila, ineens was daar een soort van: opvouwbare caravan…. Vriend Jan was in het bezit van een RAPIDO. Klonk al paradijselijk. Enfin, de stoute schoenen aan en maar eens kijken. Binnen een uur was de plooibak bereikt, uitgestald, opgezet, weggeborgen en was ik weer op de plek thuis. Binnen een uur. En opzetten ging super. Dat moet ik ook kunnen. Dus werd met een geweld van heb ik jouw daar het internet afgestruind. Was eerst de Predom D ons uiteindelijke doel, de draai werd gemaakt. Plooibaar als we zijn in de aanpassing van de wensen werd de plooisleurhutbakcaravan gevonden. Geen bod werd uitgebracht want vrouwlief moest het toch eerst ook eens bekijken. De Esterel had van mij ook al de nodige aanbiedingen in petto maar de wetenschap was wel dat die bakjes geen bakjes zijn maar bakken….
Klein maar fijn. En inmiddels werd op zaterdag 3 april al weer de zaak beklonken. En in vliegende storm opgezet. Weten meteen hoe je dat moet doen in vliegende storm. Als het wel is gaan we dit weekend de kuierlatten nemen en uitproberen. Voorlopig zullen we ons eerst beperken tot wat aanschaf van scheerlijnen ( want die er bij zaten kwamen zo uit de broeksband) en een kachel. Voor de rest ziet het er best uit. Om een indruk te krijgen vast enkele sfeerbeelden. Kortom: een Rapido comfort.
Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema door Anders Norén
